Web Analytics Made Easy - Statcounter

اصفهان – صنایع‌دستی اصفهان قدمتی به پهنای تاریخ دارد و در بازار آن از خاتم‌کاری و نقش بر دل چوب که به معجزه حضرت ابراهیم شهرت دارد تا نوای گوش‌نواز چک چک قلم بر ظروف مسی را به تماشا بنشینید.

خبرگزاری مهر، گروه استان ها - فاطمه‌ کازرونی: استان اصفهان از دیرباز از مهم‌ترین شهرهای گردشگری ایران بوده و با توجه به موقعیت جغرافیایی در مسیر راه کاروان‌ها، مسافران و گردشگرانی از سرتاسر ایران قرار گرفته است؛ دیاری که باهر بار کاوش‌های باستانی بر قدمت آن بیش از گذشته افزوده می‌شود به گونه‌ای که در تپه‌های سیلک قدمت این استان به ۷۵۰۰ سال پیش رسید، قلعه بزی به ۴۲ هزار سال و شهر سبای افسانه‌ای در ورزنه نیز به این قدمت باز هم افزوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر این اساس صنایع‌دستی اصفهان نیز در ایران جایگاه خاصی دارد، صنایعی که از دست‌سازهای باستانی در مکان‌های یاد شده آغاز می‌شود و تا مینا، قلم‌زنی و قلمکار، منبت و خاتم و صدها هنری که از سرانگشتان ماهر هنرمندان اصفهانی تراوش می‌کند در دوران معاصر ادامه دارد.

در این گزارش به بررسی مهم‌ترین صنایع‌دستی استان اصفهان می‌پردازیم:

میناکاری: از معروف‌ترین صنایع‌دستی اصفهان است که در قالب ظروف مختلف مانند بشقاب، گلدان، جام، سرویس چایخوری، آیینه و شمعدان، قاب و قدح و غیره و همچنین در قالب اشیای تزیینی و زیورآلات استفاده می‌شود.

میناکاری یا میناسازی هنری است که در قالب طرح و نقش با استفاده از رنگ‌های خاص بر روی ظروف مسی لعابکاری شده با رنگ سفید انجام می‌شود و پس از طرح زدن، ظروف باید به مدت خاصی در کوره قرار بگیرند.

بدین ترتیب نقوش ظروف مینا پس از قرار گرفتن در کوره دیگر پاک نشده و در اثر تماس با وسایل نوک تیز نیز آسیبی به ظرف وارد نمی‌شود.

رنگ مینا از ترکیب اکسیدهای فلزات و چند گونه نمک در مجاورت حرارت بالا(۷۵۰ تا ۸۵۰ درجه سانتی گراد) به دست می‌آید.

امروزه در ایران کانون تولید میناکاری شهر اصفهان است و استادان برجسته‌ای در تولید آثار مینا مشغول به فعالیت هستند.

اوج هنر میناسازی که قدمت پنج هزار ساله دارد به دوره سلجوقیان برمی‌گردد و  در دوران معاصر نیز با توجه خاص میراث‌فرهنگی در سالهای اخیر اکنون در اصفهان کارگاه‌های مختلفی به ساخت و تولید ظروف مینا اشتغال دارند.

این هنر در ترکیب با دیگر هنرها مانند خاتم، مینیاتور و غیره  نیز امروزه کاربردهای مختلفی در زندگی دارد.

خاتم‌کاری: خاتم‌کاری از هنرهای ظریفه و صنایع‌دستی ایران است که سابقه و ریشه‌ای کهن دارد و برخی از استادان خاتم‌ساز بر این عقیده‌اند که هنر خاتم‌سازی معجزه حضرت ابراهیم (ع) است.

خاتم هنر آراستن سطح اشیاء به صورتی شبیه موزائیک، با مثلث‌های کوچک به صورت اشکال منظم هندسی است که این مثلث‌ها را از انواع چوب، فلز و استخوان می‌سازند.

این هنر در ساخت منبر، درب‌های کاخ و منازل و بخش‌های مختلف بناها کاربرد داشته اما امروزه بیشتر در قالب وسایل تزئینی مانند قلمدان و یا به شکل جعبه‌های دارای کاربردهای مختلف استفاده می‌شود.

منبر چوبی مسجد لنبان اصفهان با اشکال هندسی و اجزای نقره‌های مربوطه به سال ۱۱۱۴ هجری (۱۷۰۲میلادی) اوج شکوفایی و تکامل این هنر در دوران صفویه بود.

اتاق هفت در هفت متری خاتم‌کاری شده به تمامی وسایل موجود در آن، در کاخ مرمر و تالار خاتم مجلس شورای ملی با ۴۰۰ متر مربع خاتم‌کاری از نمونه‌های استفاده از این هنر در ساخت بناها است.

منبت‌کاری چوب: منبت هنر حکاکی و کنده‌کاری روی چوب است و مواد اولیه  آن از انواع چوب درختان است؛ در این هنر ابتدا طرح مورد نظر روی چوب کشیده شده و حکاکی شده و سپس به صورت برجسته و حجم دار درآورده می‌شود.

این هنر برای تزئین مساجد و به شکل منبر، رحل قرآن و در و پنجره و غیره به کار می‌رفته است و بنا به اسناد و مدارک موجود متکی به سابقه‌ای بیش از هزار و پانصد سال است.

در دوره صفویه، با توجه به اینکه ساخت ابنیه مذهبی و نیز کاخ‌های سلطنتی در ایران افزایش چشم‌گیر و محسوسی یافت عده زیادی از هنرمندان منبت‌کار به اصفهان به عنوان مرکز ایران و به ویژه شهر گلپایگان روی آوردند.

به دنبال حمله افغان‌ها به ایران هنرمندان و صنعتگران منبت‌کار تدریجا پراکنده و جذب مشاغلی غیر تخصصی شدند اما گلپایگان (استان اصفهان) و آباده (از توابع استان فارس) تنها مراکز تجمع منبت‌کاران کشور به حساب می‌آمدند و جز این دو شهر، در هیچ جای دیگر از کشور پهناورمان نشانی از منبت‌کاران و منبت‌کاری دیده نمی‌شد.

در بین شهرهای ایران در حال حاضر در چندین شهر مراکز مهم منبت‌کاری وجود دارد از جمله اصفهان، گلپایگان، آباده و شیراز  است.

ظروف مسی: مسگری یکی از صنایع‌دستی قدیم و زیبای ایران است؛ برای ساخت ظرف‌های کوچک از یک تکه مس استفاده و آن قدر آن را چکش‌کاری می‌کنند تا شکل مورد نظر به دست آید، ظروف بزرگتر از دو یا چند ورق مسی ساخته می‌شود.

محصولات عمده مس گری عبارتند از سینی‌های مختلف، دیگ ، تنگ، گلدان و ظروف دیگر که بر روی آنها به طور معمول هنر قلم‌زنی نیز انجام می‌شود.

مینیاتور (نگارگری): مینیاتور هنر ظریف نقاشی است که به جز ایران مشابه آن را در ژاپن و خاور دور و چین نیز می‌توان مشاهده کرد و در ترکیب با دیگر صنایع‌دستی مانند مینا، خاتم و غیره در قالب‌های مختلف مانند ساعت، ظروف، زیورآلات و غیره کاربرد دارد.

معروف‌ترین میناتورهای اصفهان بر دیوارهای کاخ چهلستون نقش شده ست که بیشتر تصاویری از صحنه‌های نبرد پادشهان صفوی است اما هنر مینیاتور بیشتر نمادی از عشق‌های معنوی مانند لیلی و مجنون را در خود نهفته دارند.

زری و مخمل بافی: زری عبارت است از پارچه‌های زربفتی، که پودهای آن طلاست؛ در این هنر پارچه‌هایی با نقش و نگارهای سنتی و تار و پودهائی از ابریشم و گلابتون با دستگاه‌های کاملاً سنتی دستی بافته می‌شود و  مواد اولیه این صنعت ابریشم طبیعی است.

زری‌بافی در دوره صفوی با طرح‌های گوناگون و رنگ‌های متنوع به بالاترین سطح رسید و نقوش بسیار زیبایی از تصاویر حیوانات، پرندگان، گل و گیاه، درختان مخصوصاً درخت سرو، گل و مرغ اسلیمی و ختائی بر پارچه‌های زربفت بافته شدند و بافته‌ها نیز با خطوط نسخ و نستعلیق تزئین شدند و با آنها مقابر و اماکن مقدسه پوشانده شدند.

پارچه‌های قلمکاری: در این هنر با استفــاده از قالب‌های ویژه که هر یک نقـش و نگار زیبا و دلنشینی دارند نقش اندازی بر روی پارچه انجتم می‌شود. این هنر در عصر صفویه به اوج خود رسید به گونه‌ای که در این دوره بیشتر لباس‌های زنانه و مردانه از پارچه‌های قلمکار تهیه می‌شد.

این هنر هم‌اکنون از صنایع‌دستی رایج اصفهان است و از این هنر در ساخت پارچه‌های برای دوخت انواع لباس، رومیزی و غیره استفاده می‌شود.

قلمزنی: هنر قلمزنی سوابق ممتد و طولانی دارد و به شکل نقش کردن طرح‌ها و خطوط زیبا و دلپسند بر فلزاتی از جمله طلا و نقره و مس و برنج و فولاد  بوده است اما امروزه بیشتر بر روی ظروف مس  به ویژه انواع سینی کاربرد دارد.

قالیبافی: یکی دیگر از هنرهای دستی اصفهان قالیبافی است که در زمان صفویه این هنر که تا قبل از آن در اصفهان نشیب و فرازهایی را دیده بود به اوج ترقی رسید.

در زمان صفویه اصفهان یکی از مراکز مهم قالیبافی ایران گردید و در برخی گزارش‌های جهانگردی و سیاحان به قالی‌های نفیس و بی‌نظیری اشاره شده که ایوان‌های کاخ‌هایی مانند عالی‌قاپو، هشت‌بهشت و چهلستون به وسیله آنها مفروش شده بود.

فرش اصفهان از نظر طرح و نقش و رنگ و بافت و مصالح، از کیفیت مرغوب و عالی  معروف است؛ معروف‌ترین قالی‌های استان اصفهان در نجف‌آباد، فلاورجان، قمشه (شهرضا)، گلپایگان، نائین، نطنز، فریدن، سمیرم و کاشان و خوانسار و اصفهان تولید می‌شود.

ویژگی های عمده فرش اصفهان عبارتند از : داشتن گل و برگهای شکیل و اصیل ختایی به صورت درشت و پر برگ، تقلید از کاشیکاری های بناهای دوره صفویه اصفهان (مسجد امام و شیخ لطف‌الله)، استفاده از قندیل به جای سر ترنج در بیشتر فرش ها، استفاده از رنگ های سنتی مثل لاکی و سرمه‌ای در زمینه و حاشیه و عدم استفاده از سایه روشن در اغلب کارها (به جز در کارهای اخیر)

فیروزه کوبی: یکی از معدود رشته‌های صنایع‌دستی است که قدمت این صنعت به حدود شصت سال قبل می‌رسد، در اصفهان فیروزه کوبی به غیر از جواهرات در ظروفی مانند بشقاب، لیوان، گل آبپاش و غیره نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در حال حاضر صنعت دستی فیروزه کوبی فقط در اصفهان رایج  است.

انواع  صنایع‌دستی در شهرهای مختلف اصفهان:

صنایع‌دستی اصفهان به اندازه‌ای بی‌شمار است که امسال اصفهان به عنوان شهر جهانی صنایع‌دستی از سوی یونسکو انتخاب شده است، بسیاری از صنایع‌دستی اصفهان تک و یا چند استادی هستند و در معرض خطر قرار دارند که از این جمله گلابتون‌سازی، کاغذسازی، ورشوسازی، زری‌بافی، مخمل‌بافی، قفل‌سازی و غیره هستند.

صنایع‌دستی تنها به مرکز استان محدود نمی‌شود و در دیگر شهرهای استان نیز داری صنایع‌دستی مشهوری هستند که از مهم‌ترین آنها نمدمالی «شهرضا»، گیوه‌بافی و گیوه‌دوزی، عبا بافی در نائین، سفال و سرامیک‌سازی در شهرضا، پوست و پوستین‌دوزی در اصفهان است.

منبع: مهر

کلیدواژه: صنایع دستی گلیم مسگری میراث فرهنگی اصفهان نوروز 97 مجله ایران مهر نوروز 97 نوروز بوشهر مسافران نوروزی گردشگری سانحه تصادف خرم آباد کرمانشاه گرگان گردشگری مازندران میراث فرهنگی خراسان جنوبی راهیان نور 97 اردوهای راهیان نور خطبه های نماز جمعه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۸۸۳۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مرمت خانه‌های تاریخی اردبیل امسال تعیین تکلیف می‌شود

حسن محمدی ادیب گفت: یک هزار آثار تاریخی ثبت شده ملموس و ناملموس در این استان وجود دارد که از این تعداد ۱۱۳ بنای تاریخی شامل پل‌ها ، خانه‌ها ، مساجد ، کلیساها و تپه‌های تاریخی که روی آنها بنا وجود دارد، شناسایی شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل افزود: در استان اردبیل ۱۶ خانه تاریخی وجود دارد که از این تعداد ۹ خانه تاریخی در دهه ۸۰ با اعتبارات دولتی تحت تملک دولت و اداره میراث فرهنگی قرار گرفته و هفت خانه همچنان در اختیار مردم و مالکان بناها قرار دارد.

او با اشاره به تخریب برخی از خانه‌های تاریخی اردبیل اظهار کرد: خانه‌هایی که همچنان در اختیار مالکان آنهاست به هر حال مورد رسیدگی قرار می‌گیرد و قابل استفاده است اما برخی از خانه‌هایی که تحت تملک دولت بوده و طی سال‌های گذشته به طور کامل هم مرمت شده، به دلیل عدم رسیدگی در مرحله تخریب قرار دارد.

محمدی ادیب افزود: البته خانه‌های تاریخی زیادی در اردبیل وجود دارد که این خانه‌ها واجد ارزش تاریخی هستند ولی واجد ثبت نیستند و شاخص‌های مورد نیاز برای ثبت شدن را ندارند.

او در خصوص فرایند ثبت خانه‌ها و اصولا آثار تاریخی گفت: پرونده آثار تاریخی بر اساس اولویت‌های مدنظر شورای فنی برای ثبت به وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی ارائه می‌شود و این پرونده‌ها مورد داوری قرار می‌گیرند، پرونده خانه‌های دیگری از استان اردبیل برای داوری به وزارتخانه ارسال شده که به مرحله ثبت نرسیدند.

مدیرکل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل با بیان اینکه تاکنون تعداد زیادی خانه تاریخی در سطح کشور ثبت شده است، گفت: وزارتخانه در شرایط فعلی بر روی ثبت مساجد و خانه‌های تاریخی کار می‌کند. پرونده ثبت ۵۴ کاروانسرای ایران هم در قالب یک پرونده جامع به یونسکو ارائه شده بود که کاروانسرای سنگی شاه عباسی صائین هم جزو این مجموعه است.

محمدی ادیب افزود: با توجه به محدودیت اعتبارات دولتی رویکرد وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استفاده از توان و ظرفیت سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای احیا و مرمت خانه‌ها و بناهای تاریخی است که این رویکرد در استان اردبیل هم وجود دارد.

به گفته او، در این راستا پارسال به موضوع استفاده از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی شتاب داده شد و امسال هم اگر این روند ادامه یابد تمام خانه‌های تاریخی اردبیل تعیین تکلیف خواهد شد.

مدیرکل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل تصریح کرد: پارسال چهار خانه تاریخی خادم باشی، شریعت، حمام اوچ دوکان و حمام پیرزرگر به سرمایه‌گذاران داده شد و امسال هم این روند ادامه خواهد داشت.

محمدی ادیب با بیان اینکه احیا و مرمت این خانه‌ها بر اساس نقشه اولیه و کاربری مورد تایید وزارتخانه خواهد بود، گفت: این خانه‌ها در گذشته متعلق به تجار و ملاکان بزرگ بوده که محل مراجعه مردم بوده است و مردم در این خانه‌ها رفت و آمد داشتند و الان هم با تغییرات مختصر همان کاربری مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

او با بیان اینکه تاکنون مرمت هفت خانه تاریخی اردبیل به طور کامل تمام شده است، افزود: هم‌اکنون خانه ارشادی اداره میراث فرهنگی شهرستان اردبیل است، خانه رضازاده به عنوان موزه شهدا و خانه صادقی به عنوان بوتیک هتل استفاده می‌شود ، خانه ابراهیمی نیز مجموعه اداری ستاد عتبات عالیات است و خانه مجتهدزاده هم قرار است به صورت مجموعه اقامتی مورد استفاده قرار بگیرد.

 

باشگاه خبرنگاران جوان اردبیل اردبیل

دیگر خبرها

  • فروش صنایع‌ دستی سیستان و بلوچستان در کشور تقویت می‌شود
  • مرمت خانه‌های تاریخی اردبیل امسال تعیین تکلیف می‌شود
  • چشم انتظاری تاریخ بر بالین ریسباف پیر؛ رویای اصفهان تعبیر می‌شود
  • ٣٨٥ هنرمند واجد شرایط صنایع‌دستی کردستان بیمه شدند
  • افزایش ۲ برابری مسافران مترو در روزهای جمعه/ برگزاری کارگاه‌های صنایع دستی در ایستگاه‌ها
  • ثبت سفارش فروش ۳۸۰ میلیارد صنایع دستی سیستان و بلوچستان
  • تعطیلی بنا‌های تاریخی استان اصفهان فردا
  • ثبت روز گل محمدی و گلاب
  • ایجاد کد تعرفه اختصاصی برای صادرات «گیوه»
  • ایجاد کد تعرفه اختصاصی برای صادرات گیوه